http://www.kanoonm.com/1234

 

 

زنان زندانی در امریکا

 

شهناز نیکوروان

کانون مدافعان حقوق کارگر - انسان‌ها به اشکال گوناگون قربانی خشونت سرمایه‌داری هستند و با توجه به طبقه ،جنسیت ، شغل ، سن و.... خشونت را در ابعاد و شکل‌های گوناگون می‌چشند، انسان‌های عادیای که تحت عنوان  توده‌های انسانی اغلب از آنان یاد می‌شود ، به علت عدم درک درست از این درد مشترک و به خاطر نیازها و عدم آگاهی نسبت به منافع واقعی خود و عدم شناخت دشمنان خود، به اشکال گوناگون در این خشونت نسبت به یکدیگر دخیلند.  در جنگ‌های خارجی به خاطر منافع حکومت‌ها و نه مردم، دست به کشتار یکدیگر می‌زنند.  بسیاری از مردان به علت رشد در نظام ظلم و ستم سرمایه در مقابل زن و شریک زندگی خود دست به خشونت می‌زنند و این  همه حاصل ظلم و ستم مضاعف بر ستم طبقاتی موجود در نظام سرمایه است که مانع رشد و آگاهی واقعی انسان‌ها به برابری حقوق‌شان است .

امریکا به عنوان بهشت گم شده‌ی مردمان آسیا و حتی اروپا معروف است، اما از ظلم و ستم رفته بر مردمی که در این بهشت زندگی می‌کنند کمتر سخن به میان می‌آید، چرا که رسانه‌های امریکایی اعم از صوتی و تصویری ، دانشگاه‌ها و اساتید و دانشجویان این سرزمین هم  معتقدند امریکا مهد آزادی است، البته اشاره نمی‌کنند آزادی‌ای از نوع آزادی کاخ سفیدی. این بهشت گم شده آن چنان اهداف خود را به حلقوم مردم ِنه تنها امریکا، بلکه سراسر جهان ریخته که کمتر کسی به بحث پیرامون سیاست‌ها و برنامه‌هایی می پردازد که کاخ سفید خود را به عنوان قیم مردم دنیا، آن را اجرا می کند  .مثل اشغال عراق و افغانستان و سایر کشورها ... دولت امریکا در رابطه با ترور روزنامه‌نگاران با عنوان خودکشی و تصادف و زندانی کردن آنها مورد اعتراض وپرسش قرار نمی‌گیرد و کسی نمی‌پرسد  آیا تا به حال امریکا پاسخی بابت این اعمالش داده است ؟ آیا تا به حال کسی آمریکا را به خاطر نبودن آزادی بیان محکوم کرده است؟ آمریکا نه تنها به حقوق و آزادی مردم خودش احترام نمی‌گذارد بلکه برای مردم دنیا نه فقط جنگ، غارت  و خونریزی بلکه عدم احساس امنیت در تمام فضاهای واقعی و مجازی را حاکم کرده و جالب است که به هیچ قانون و اصولی هم پای‌بند نیست، حتی به قوانین دروغین وضع شده از جانب سیاست‌مدارانش . جالب تر این که دیگر افکار عمومی هم با این سیاست‌های توسعه‌طلبانه هم  سو شده و مهر سکوت شاید از سر بی‌تفاوتی یا تایید و یا ناتوانی  بر لب زده اند .

بر اساس گزارش نیشن مستر (Nationmaster) امریکا از نظر تعداد زندانی رتبه اول را در جهان دارا می باشد.(1)

بر اساس گزارش‌های منتشر شده توسط این سایت، تا سال 2004 کشور امریکا با جمعیتی حدود 315 میلیون نفر، بیش از دومیلیون زندانی داشته است.  یعنی در ازای هر 100 هزار نفر، 726 نفر در زندان به سر می برند. چین با جمعیت حدود یک میلیارد و سیصد و پنجاه میلون نفر، بیش از یک میلیون و پانصد هزار نفر زندانی دارد و دارای رتبه دوم است. امریکا ادعا می‌کند طی چند سال گذشته تلاش زیادی برای کاهش زندانیان داشته است. بر اساس گزارش ( new report from the Bureau of Justice Statistics اداره آمار قضایی امریکا ) در پایان سال 2012 تعداد زندانیان در امریکا بیش از یک و نیم میلیون نفراعلام شد و دلیل این امر را موفقیت دولت در سیاست کاهش زندانیان می‌دانند که البته باز هم دارای رتبه اول در دنیا می باشد. به ازای هر 100 هزار نفرجمعیت امریکا 716 نفر در زندان به سر می‌برند. بر اساس آمار 78 درصد جمعیت امریکا را سفید پوستان تشکیل می‌دهند و 35 درصد زندانیان سفید پوست هستند، در حالی که سیاه پوستان ،که 18 درصد جمعیت امریکا را تشکیل می دهند، 38 درصد زندانیان امریکا را تشکیل می دهند. 18 درصد جمعیت امریکا  اسپانیایی تبار هستند و 21 درصد زندانیان امریکا را اسپانیایی ها تشکیل می دهند.(2)  در امریکا تعداد مردان زندانی 14 برابر زنان زندانی است. و البته خشونت در زندان به اشکال و سطوح مختلفی بر این انسان‌ها اعمال می شود.

طبق گزارش (Bureau of Justice Statistics) در سال 2008 بیش از 216.600 نفر از زندانیان زن و مرد در زندان‌های امریکا مورد سوء استفاده جنسی قرار گرفتند، یعنی بیش از ششصد نفر در روز. این گزارش تاکید می کند که زنان بیش از مردان در معرض سوء استفاده جنسی هستند. "اسناد تحقیقات موارد متعددی را نشان می دهد که زنان به طور قابل توجهی ببیشتر از مردان قبل  از زندان و در زندان مورد آزار جنسی می‌باشند. تجاوز و سوء استفاده جنسی توسط کارکنان مرد در زندان زنان بسیارگسترده است."(3)

بر اساس گزارش ها بیش از 200 هزار زن در زندان‌های امریکا به سر می برند که به شدت مورد خشونت پلیس و زندانیان خطرناک  قرار می گیرند.این دختران و زنان توسط افراد متعددی از بچگی تا کنون در زندان و خارج زندان مورد تجاوز و خشونت جنسی قرار گرفته‌اند و شدیدا احتیاج به معالجه روحی و روانی دارند در حالی که در زندان به سر می برند و تنها راه پیش روی آنان تجاوز توسط زندانبانان است.

امریکا به عنوان حکومتی که به دنبال حقوق و آزادی‌های زنان است، یکی از زن ستیزترین سیستم‌ها است. البته سرمایه به طور ذاتی با بینش کالا پنداشتن زن ، زن ستیز می‌باشد ولی بر اساس گزارشهای پلیس و دادگاه ها به طور واضح و مشخص خشونت علیه زنان در خانواده ، محیط کار و جامعه‌ی امریکا بسیار گسترده است. اتحادیه آزادی شهروندان امریکایی (ACLU  ) هر روز، در دادگاه ها، مراجع قانون گذاری و در میدان‌های عمومی، مبارزه می کند تا اطمینان حاصل شود که نظام عدالت کیفری با زنان و دختران رفتار منصفانه‌ای داشته باشد. این اتحادیه محافظت از سلامتی و ایمنی زنان در دوران بازداشت را هدف خود می‌داند  و از طرفی برای  ورود مجدد و موفقیت آنان به جامعه کمک می کند .

اتحادیه آزادی شهروندان امریکایی (ACLU) معتقد است "جنگ علیه زنان" برای حملات قانونی و کلامی علیه زنان و حقوق زنان  توصیف مناسبی است که در حال حاضر  در سراسر کشور امریکا در حال وقوع است و شامل طیف گسترده‌ای از سیاست‌های طراحی شده برای اعمال محدودیت در مراقبت‌های بهداشتی زنان و تضعیف حمایت از زنان و خانواده های آنان است .نمونه‌هایی  از این محدودیت ها در سطح ایالتی و فدرال شامل محدودیت پیشگیری از بارداری،  قطع کمک‌های مالی برای برنامه‌ریزی بچه دار شدن ، مالیات سقط جنین؛ دوره انتظارسقط جنین و این که زنان مجبورند دلایل کنترل بارداری خود را به  کارفرمایان خود اعلام کنند و شرکت‌های بیمه از پوشش هزینه‌ی سقط جنین سرباز می‌زنند، تنها نمونه‌هایی از سیاست‌گذاری‌های دولت در این بخش می باشد.

بر اساس گزارش این اتحادیه" در 25 سال گذشته، تعداد زنان و دختران گرفتار در نظام عدالت کیفری سر به فلک کشید، بسیاری از آنها در "جنگ با مواد مخدر" نابود شده‌اند و به طور فزاینده‌ای  سیاست صدور حکم تنبیهی برای مجرمانی تعیین شد که مرتکب خشونت نشده بودند. در حال حاضر در امریکا بیش از 200 هزار از  زنان پشت میله‌های زندان هستند و بیش از یک میلیون زن نیزحکم  تعلیقی  و آزادی مشروط دارند.  بسیاری از این زنان معتاد به مواد مخدر هستند و بیماری روانی  و سابقه  آزار و سوِء استفاده جنسی فیزیکی دارند و  با مشکلات مزبور دست و پنجه نرم می کنند اما   بسیار کم خدمات مورد  نیاز خود را دریافت می کنند. تلفات در زنان، دختران و خانواده های آنان ویران کننده است.عوارض این مشکلات بر این زنان ، دختران و خانواده های شان ویران کننده است."(4)

در ماه آوریل سال 2001 کتاب پروژه تالاهاسی ( The Tallahassee Project.) نوشته ی پسرجوانی  به نام جان بریسفورد (John Beresford) از سازمانی به نام کمیته محکومیت ناعادلانه چاپ شد. این کتاب  مجموعه‌ای از عکس های زندانیان  زن فدرال است که جرمشان غیر خشونت آمیز بوده و به عنوان بخشی از جنگ با مواد مخدر زندانی شده‌اند. در این کتاب عکس‌های 12 زن زندانی به همراه نامه‌هایی از این زندانیان در توضیح وضعیت خود چاپ شد. جان تلاش کرد تا اطلاعات کتابش در مورد نحوه زندگی این زنان به روز شود. او معتقد بود این یک بی‌عدالتی وحشتناک است که مورد توجه عموم مردم باید قرار بگیرد،.(5)

اکثر زنانی که در این کتاب از آنان یاد شده با " توطئه" و بر اساس اظهارات منابعی  متهم شده‌اند که در ازای کاهش احکام خود با مقامات صحبت کرده اند. اغلب  این زنان زندانی قبلا دوست دختر، همسر یا مادر یک قاچاقچی مواد مخدر بوده‌اند و مدت‌های طولانی به صورت بلاتکلیف در زندان به سر می‌برند و در زندان می‌پوسند و در مواد مخدر غرق می‌شوند .

متاسفانه "جان برسفورد "محقق و نویسنده کتاب مزبور در سال 2007 درگذشت و کسی ظاهرا پی گیر این فاجعه انسانی نشد.

در زیر برخی از نامه‌های این زنان همراه با نامه‌ای که 12 سال پیش به جان نوشته بودند آورده شده است:

"من مادر دوبچه ( یک دختر 19 ساله و یک پسر 14 ساله) هستم. من 25 سال زندگی خود را از طریق اداره کسب و کاری اداره می‌کردم که خود مالک آن بودم . در سال 1992 من دستگیر و سپس به جرم مواد مخدر، محکوم شدم .  این یک توطئه بود و  من هیچ ارتباطی با آن نداشتم . دولت برای گرفتن خانه و کسب و کار من تلاش کرد. تحقیقات کاملی از کسب و کار من و سوابق مالیاتی من به عمل آمد و   ثابت شد کسب و کار من مشروع است. هیچ مواد مخدری حتی از خانه من کشف و ضبط نشد. آنها با دستگیری تعدادی از مردم  برای آنها سابقه‌ی کیفری بوجود می آورند و این گونه از اعتقادات مردم جلوگیری می کنند. تصور کنید در ایالات متحده چنین کابوس بی‌رحمی برای من اتفاق افتاده و همیشه می‌تواند اتفاق بیفتد. اگر برای من رخ داده، پس می تواند برای هرکسی رخ دهد." (به نقل از کتاب  The Tallahassee Project)  و هستند انسانهایی که به خاطر رنگ پوست، نژاد، ملیت، مذهب و ... بدون دلیل و بی هیچ سند و مدرکی سالیان سال با حبس‌های طولانی مدت در زندان می پوسند.(5)

امروز پدر و مادر بیش از یک ونیم میلیون کودک آمریکایی در زندان به سر می برند و حدود هفت میلیون کودک نیز تحت سرپرستی مراکزنظارتی هستند. بیش از نه برابر این تعداد ، پدر ومادر کودکان افریقایی امریکایی در زندان هستند. هفتاد و پنج درصد بازداشتی ها و زندانی های نیویورک مادرانی هستند که تا قبل از دستگیری، سرپرست اصلی این کودکان بودند. بیش از 11 هزار از کودکان نیویورکی، مادران‌شان زندانی هستند.

زدن دستبند و پابند به همه زندانیان در امریکا، حتی برای زنان حامله، از سیاست های زندان های فدرال، سرویس مارشال امریکا و تقریبا تمام زندان‌های کشور امریکاست و فقط در دو ایالت این قانون منع شده است . بررسی انجام شده بر روی بیش از 2000 مادر زندانی نشان می‌دهد که نیمی از این مادران هرگز فرزندان خود را ملاقات نکرده‌اند.

زندان‌ها قراردادهایی برای استفاده‌‌ی زندانیان از تلفن با شرکت‌های سرویس خدمات تلفن دارند که زندانیان نسبت به بیرون از زندان، باید مبالغ بسیار بالایی برای تماس با خانواده‌هایشان بپردازند . در نتیجه به علت هزینه‌ی بالا علنا تماس آنان با خارج زندان کاملا قطع است.(6)

"بر اساس آخرین بررسی هایی که طی سال‌های 2011-2012 به عمل آمده 3.2 درصد از مردم در زندان به سر می‌برند. 4 درصد از آنها در زندان‌های ایالتی و فدرال هستند و 9.5‌درصد از آنها نوجوانانی هستند که در بازداشتگاه‌ها قربانی سوء استفاده جنسی بوده‌اند. این آمار نسبت به سال قبل که 12.5 در صد بوده کاهش یافته است که به خاطر کاهش تعداد زندانیان است. بر اساس گزارش‌ها سوء استفاده‌کنندگان جنسی بیشتر کارکنان زندان‌ها هستند . 6.9 درصد از زنان زندانی توسط کارکنان زندانی و حتی سایر زندانیان به طور چشمگیری مورد سوءاستفاده جنسی قرار گرفتند که 1.7 درصد نسبت به مردان بیشتر است. هچنین نرخ سوءاستفاده از نوجوانان دختر و پسر در بازداشتگاه‌ها بسیار بالاست.

"تقریبا هفت درصد از زنان گفته اند که از لحاظ جنسی توسط یک زندانی دیگر مورد آزار قرار گرفته اند، در حالی که مردان بیشتر گفتند که آنها توسط پرسنل زندان مورد سوءاستفاده قرار گرفته‌اند. مشخص شده است 4.5 درصد از نوجوانان در زندان‌های بزرگسالان مورد آزار قرار گرفته اند که بسیار تکان دهنده است. به 7 درصد نوجوانان در هنگام بازداشت تجاوز می‌شود.

NIS روشن می‌سازد که بیشتر از 200.000 نفر از افرادی که از نظر جنسی در بازداشتگاه‌های ما مورد آزار قرار گرفته‌اند از اختلالات روانی جدی رنج می برند. اگر کشور ما یک سیستم ازنظر خدمات بهداشت روان بهتری داشت در وهله اول بسیاری از آنها زندانی نمی‌شدند و مسلما از امکانات درمانی خوبی بهره مند می شدند." (7)

 در طی چهار دهه‌ی گذشته و طی سال‌های بحران اقتصادی، انفجار عظیمی در افزایش زندانیان امریکا به وقوع پیوسته است و انسان‌های زیادی به علت رکود اقتصادی درگیر زندان و دادگاه شده‌اند و شکست اخلاقی و اقتصادی بر مردم و جامعه حاکم شده است، به ویژه زمانی که آمریکایی ها بیشتر و بیشتر در حال تلاش برای پایان دادن به بحران اقتصادی خود و خانواده هایشان بودند. هنگامی که دولت های ایالتی برای مقابله با بحران مالی ناتوان شدند، مشکلات و پرونده های قضایی هر روز بیشتر وبیشتر شد و تعداد زندان‌های خصوصی افزایش چشم گیری یافت که با زندانی کردن بیشتر مردم به منافع کلانی دست یافتند. 

سارا سولن و جیسی لاوا (-Jesse Lava Sarah Solon) طی مقاله‌ای به نام چرا شرکت CCA (نام یک زندان خصوصی) می‌خواهد شما در زندان بمانید؟ در سایت Thenation می‌نویسند CCA کلمه کثیفی است. این شرکت سال گذشته از محل زندانی کردن مردم مبلغ بیش از 1.7 بیلیون دلار بیشتر از سایر زندان‌های خصوصی درآمد کسب کرده است. اما چگونه این سود را کسب کرده است؟  CCA اصرار دارد که کسب این درآمد را به تعامل با "لابی گری یا حمایت از تلاش هایی منسوب کند که در اثر اجرای قانون، استانداردهای آزادی مشروط، قوانین کیفری و تاثیرآن بر سیاست های صدور حکم بوجود آمده است، این شرکت در مبارزات انتخاباتی ، مبالغ  هنگفتی  به هر دو جناح  پرداخت کرده است. از سال 2002 تا 2012، CCA بیش از 19 میلیون دلار به لابی کنگره اختصاص داده ، و PAC (کمیته فعالیت های سیاسی ) آن در طول همان دوره به نامزدهای فدرال بیش از $ 1.400.000دلار کمک کرده است. اگر آنها به سهم بازار خود و گسترش آن فکر نمی کردند، هرگز پولی پرداخت نمی‌کردند. (6)

شرکت‌های خصوصی ِصاحب  زندان حاصل و سرمنشاء و انگیزه فسادند. با حذف گوشه‌ها یا قسمت‌هایی ازهزینه های زندان سودشان را افزایش می‌دهند، ابتدا از طریق کاهش امکانات زندانیانی که جرمشان ضدیت با امنیت عمومی است. در اصل آنان اذعان دارند که مدل کسب و کارو افزایش سودشان وابسته به بند کشیدن بیشتر و بیشتر مردم است.

در پنج سال گذشته ، تقریبا به طور یکنواخت ، مقامات اصلاحات آمریکایی انکار کردند که تجاوز به عنف در زندان مشکلی فراگیر بوده است. هنگامی که یک سازمان در یک بازداشتگاه بین‌المللی با هدف جلوگیری از سوء استفاده جنسی، داستان های زندانیانی را برای آگاهی مردم بازگو کرد که در زندان مورد تجاوز قرار گرفته بودند ، گفته شد که این مردان و زنان موارد استثنایی بوده اند یا به سادگی  گفته شد که آنها دروغگو بودند .  با این همه وضعيت تغییر کرده است.

در حال حاضر اطلاعات خوبی داریم که مشکل سوء استفاده جنسی حقیقت دارد. اداره آمار قضایی (BJS) که سازمانی در وزارت دادگستری است، بر اساس بررسی‌های ناشناس (یعنی بدون هیچ شناختی از زندانیان انتخاب شده و در ضمن زندانیان نیز از هدف تحقیق آگاه نبودند)در بین زندانیان، به یک سری از مطالعات در زمینه‌ی این مشکل پرداخته است. این بررسی بر روی صدها هزار نفر از زندانیان انجام شده است . کسانی که موافق نظرسنجی بودند بدون این که از قبل از موضوع تحقیق مطلع باشند، در آن شرکت کردند. به طور متوسط سی و پنج دقیقه برای پاسخ به سوال‌ها به شیوه‌های مختلف وقت صرف شد، صفحه نمایش لمسی کامپیوتر، با دستورالعمل‌های صوتی همزمان داده شده از طریق "هدست". در ضمن مقامات مسئول زندان یا صفحه نمایش کامپیوتر را نمی‌دیدند یا اتاق را ترک کرده بودند.(6)

بنا به آمار رسمی اداره دادگستری ایالات متحده گفت: 91 درصد از قربانیان تجاوز به عنف  زن بودند و 99 درصد از مجرمان مرد بودند. اما فقط 9 درصد از جرایم صورت  گرفته توسط مردان منجر به محکومیت شده است.(8)

مانند سایر کشورها بازداشتگاه‌ها و زندانها و زندانیان در امریکا نیز دسته‌بندی‌های خاصی دارند مانند زندان و بازداشتگاه‌های فدرال، زندان و بازداشتگاه های ایالتی ، بازداشگاه های محلی و زندان‌ها و بازداشتگاه‌های اداره مهاجرت امریکا که ویژه مهاجران غیر قانونی و غیر شهروند امریکایی هستند که شرایط به مراتب بدتری نسبت به امریکایی شهروند دارند. بارها در زمان بازداشت و زندان مورد تجاوز قرار می‌گیرند بدون این که حق شکایت یا اعتراض داشته باشند چون حقوق شهروندی ندارند و این زندانیان در بازداشتگاه‌ها و زندان‌هایی قرار دارند که توسط نیروی اجرایی کمرگ و مهاجرت Immigration of Customs and Enforcement(ICE اداره می شوند

آن چه مسلم است سرمایه‌داری با استفاده از اهرم‌های فشار و تنبیه قادر به کنترل اثرات بحران ناشی از سرمایه‌داری نیست که بر زندگی مردم سایه افکنده است.

(1)  http://www.nationmaster.com/graph/cri_pri-crime-prisoner

(2 http://www.cbsnews.com/news/us-prison-population-falls-for-third-year/

(3) http://filipspagnoli.wordpress.com/stats-on-human-rights/statistics-on-freedom/statistics-on-prisoner-population-rates/

(4) http://en.wikipedia.org/wiki/Incarceration_of_women_in_the_United_States

(5) www.aclu.org/prisoners-rights/women-prison

(6) http://www.vice.com/read/these-non-violent-female-prisoners-have-been-rotting-in-prison-for-the-last-decade

.(7https://www.aclu.org/womens-rights/words-prison-womens-incarceration-and-loss-parental-rights

(8)http://www.nybooks.com/articles/archives/2013/oct/24/shame-our-prisons-new-evidence/?pagination=false

(9)http://www.dailymail.co.uk/news/article-2449454/More-